Copyright 2024 - PWGP

Paluszkowe zabawy

                                            Paluszkowe zabawy


Co dają zabawy paluszkowe? (czyli ćwiczenia palców i ręki, którym towarzyszy krótki wierszyk):

  • Poprawiają sprawność manualną, niezbędną przy nauce pisania, mogą być stosowane jako wstępny etap tej nauki lub w ramach terapii u dzieci z obniżoną   sprawnością.

  • Dzięki usprawnieniu manualnemu (motoryka mała - sprawność palców) w znacznym stopniu wpływają na rozwój mowy dziecka.

  • Połączenie rymu i ruchu palców odnosi lepsze edukacyjnie efekty niż tylko sam ruch lub sam wierszyk.

  • Rytmiczna recytacja pomaga dzieciom koordynować mowę z ruchem oraz organizować i regulować mowę i ruch, dzięki czemu zachęcają do koncentracji i zapamiętywania. 

  • Ruch palców pomaga regulować mowę, czyniąc ją klarowniejszą, głośniejszą i bardziej wyrazistą.

  • Wierszyki wzbogacają słownictwo dziecka, wpływając na rozwój mowy.

  • Pogłębiają więź emocjonalną między rodzicem a dzieckiem.

  • Uczą podstaw komunikowania się — naprzemienności, która jest podstawą dialogu.

  • Pomagają w skoncentrowaniu się na konkretnej czynności, co małym dzieciom często przychodzi z trudem.

  • Dzięki zabawnej formie i prostej możliwości zilustrowania ich gestem dostarczają wiele radości, wywołują wesoły nastrój i wprowadzają w stan odprężenia.

Niewątpliwą zaletą tych zabaw jest to, że możemy bawić się nimi wszędzie, nie potrzeba specjalnego miejsca, aby je przeprowadzić.

Dzięki temu mogą się okazać bardzo przydatne w podróży, w poczekalni u lekarza, czy też wszędzie tam, gdzie nie mamy zabawek.

 

Przykłady zabaw, ćwiczeń paluszkowych dla młodszych dzieci:

 

Ważyła kokoszka kaszkę, ważyła”

Swoim palcem wskazującym robimy kółeczka na wewnętrznej stronie dłoni dziecka mówiąc:
Ważyła kokoszka kaszkę, ważyła.

Potem po kolei łapiemy paluszki dziecka: zaczynamy od kciuka. Mówimy przy tym:
Temu dała na miseczce,
Temu dała na łyżeczce,
Temu dała na spodeczku,
Temu dała w kubeczku,
A temu malutkiemu nic nie dała tylko frrrr poleciała (unosimy swoją ręką - udajemy odlatującego ptaka).

Teraz dotykając dziecka (na brzuszku, pod pachami, na plecach) mówimy:
Tu siadła, tu siadła, tu siadła, tu siadła,
I tu się schowała.

 

„Sroczka”

Sroczka kaszkę gotowała                               (zakreślamy kółeczka w półotwartej dłoni dziecka)
Temu dała na łyżeczce                                  (chwytamy czubek małego palca)
Temu dała na miseczce                                 (chwytamy czubek serdecznego palca)
Temu dała na spodeczku                               (chwytamy czubek dużego palca)
Temu dała w garnuszeczku                            (chwytamy czubek palca wskazującego)

A dlatego? nic nie miała Frrr !!! i po więcej poleciała (chwytamy i odzywamy się od czubka kciuka udając odfrunięcie).

 

Wesoła i bardzo lubiana przez maluchy zabawa. Każdy członek rodziny jest w niej wymieniany i ma swoje miejsce! Często dzieci chcą, żeby ją powtarzać na obu rączkach.
Polega na głaskaniu (dotykaniu) kolejno wszystkich paluszków dziecka.
Zaczynamy od kciuka, potem kolejno palec wskazujący, środkowy, serdeczny i mały.

,,Członkowie rodziny dziecka''
Ten paluszek to jest dziadziuś      (kciuk)
a ten obok to babunia                (wskazujący)
Ten paluszek to jest tatuś           (środkowy)
a ten obok to mamunia               (serdeczny)
A ten to dziecinka mała ......        (tu pada imię dziecka - mały palec)
I jest rodzinka cała                      (zamykamy rączkę dziecka w piąstkę)

Następnie zabawę powtarzamy i podczas recytacji wierszyka dziecko samodzielnie może pokazać z piąstki kolejne palce. 

 

„Grota misia”

Tu jest grota                              (pokaż pięść)
W środku miś                             (zegnij kciuk i wsadź pod złożone palce)
Proszę, misiu, na dwór wyjdź        (zastukaj w pięść)
O! Wyszedł miś                           (wysuń kciuk)

 

„Wiosenna burza”
Pada deszczyk, pada, pada   (uderzamy palcem o podłogę lub o stolik)
Coraz prędzej z nieba spada (przebieramy wszystkimi palcami)
Jak z konewki woda leci      (uderzamy całymi dłońmi o podłogę)
A tu błyskawica świeci...     (klaszczemy w dłonie nad głową)
Grzmot !!!                        (uderzamy piąstkami o podłogę)

 

      Przykłady zabaw, ćwiczeń paluszkowych dla starszych dzieci:

 

„Paluszki się budzą”  (tekst Marii Kownackiej )

Stuk… stuk… stuk…                           (dziecko trzyma rączkę w piąstce i stuka)
Kto tam? Kciuk.                                 (zamknięta piąstka, kciuk na zewnątrz)
A kuku, kochany kciuku!                     (dziecko dotyka kciukiem palca wskazującego)
Wstawaj, wstawaj, czas do pracy         (palec dotknięty przez kciuka powstaje, czyli prostuje się)
Jaką mama nam wyznaczy. 
(powtarzamy kolejno z każdym palcem aż do małego)

Stuk… stuk… stuk…                        (dziecko trzyma rączkę w piąstce z wyciągniętym i wyprostowanym palcem wskazującym i stuka)
Kto tam? Kciuk.                               (wyciąga także kciuk na zewnątrz)
A kuku, kochany kciuku!                   (dziecko dotyka kciukiem palca środkowego)
Wstawaj, wstawaj, ty dryblasie          (palec środkowy dotknięty przez kciuka powstaje, czyli prostuje się)

Popatrz, już czekamy na cię.
Stuk… stuk… stuk…                (dziecko trzyma rączkę w piąstce i stuka – wyciągnięty palec wskazujący i środkowy)
Kto tam? Kciuk.                       (dziecko wyciąga także kciuk na zewnątrz)
A kuku, kochany kciuku!           (dziecko dotyka kciukiem palca serdecznego)
Wstawaj, paluszku serdeczny    (palec dotknięty przez kciuka powstaje, czyli prostuje się)

Patrz, już widać blask słoneczny.
Stuk… stuk… stuk…                 (dziecko trzyma rączkę w piąstce i stuka – wyciągnięty palec wskazujący, środkowy i serdeczny)
Kto tam? Kciuk.                        (dziecko wyciąga także kciuk na zewnątrz)
A kuku, kochany kciuku!             (dziecko dotyka kciukiem palca małego)

Wstawaj, paluszku mały, już na świecie dzień biały.
Ja jestem mały paluszek i najdłużej spać muszę.
Wstawaj, mały paluszku,
już dość leżenia w łóżku.
Mnie się chce spać,
ja nie chcę wstać.
Kiedy takie robisz psoty,
sami pójdziem do roboty.
Nie, nie, nie!

A kuku, kochany kciuku.           (palec mały dotknięty przez kciuka powstaje, czyli prostuje się)
No, więc już paluszków pięć do roboty mają chęć.
Druga piątka – razem dziesięć, będą grzyby zbierać w lesie.  

             

Burza”
Bożenka i Adaś wybierają się do lasu. Wzięli się za rączki.
Słychać, jak idą: tup-tup, tup-tup, tup-tup-tup.
Zobaczyli motylka i biegną za nim.
Biegną, biegną, biegną… biegną. Wśród kwiatów jedno obok drugiego.
Aż się zmęczyli i usiedli na trawie. Naraz pokazują się chmury ogromne.
Czarne chmury zbierają się ze wszystkich stron.
Zaczyna padać deszczyk.
Spadają najpierw wielkie, pojedyncze krople                 (dzieci uderzają jednym palcem z każdej ręki o stolik lub podłogę)
Kap, kap, kap
Potem dużo małych kropelek, prędko jedne po drugich. (dzieci uderzają szybko po kolei wszystkimi palcami o stolik lub podłogę)
A teraz pada mocny deszcz, aż kropelki podskakują.       (dzieci uderzają jednocześnie wszystkimi palcami o stolik lub podłogę)
Słychać jakiś hałas,                                                    (dzieci się oglądają)
Czy to wóz jedzie?
A wtem: sssssss!!!
Błyskawica                                                              (dzieci rysują palcem wskazującym przed sobą zygzak)
I grzmot                                                                (dzieci uderzają o swoje ściśnięte pięści)
I znowu: ssssss!!!
I straszny grzmot.
I jeszcze sssss… grzmot!
Sssss… grzmot!
Teraz już słabszy grzmot. Kończy się burza.
Grzmi jeszcze z daleka. Przestaje już padać.
Deszczu prawie nie słychać.
Tylko wtedy, gdy duża kropla z liści spada:
Kap, kap.
Zmoknięte, zziębnięte dzieci śpieszą do domu po mokrej ziemi.
Klap, klap, klap                                                     (dzieci klapią otwartą dłonią o stół lub podłogę)
Klapią mokre buciki, a mamusia wybiega uradowana z domu
I tylko załamuje ręce, że dzieci zmokły.

f t g m